Een uitgave in eigen beheer, zo kun je deze verhalenbundel
ook noemen. Peskens was immers het alter ego van G.A. van Oorschot. Het zijn
vooral autobiografische verhalen waarin de weerzin naar zijn geboortestad
(Vlissingen) een belangrijke rol speelt. Hij wordt bijvoorbeeld uitgenodigd een
lezing te komen houden en laat deze volstrek uit de hand lopen omdat hij er
vanaf het begin af aan geen zin in had.
Het titelverhaal gaat over een man die geen afscheid kan
nemen van zijn overleden vrouw en haar as in een run overal mee naartoe zeult.
Niet dat hij weigert te accepteren dat zij overleden is, maar hij vindt dat ze
nog steeds alles samen moeten doen, net als vroeger. Dit is met stip het beste
verhaal in de bundel. De eenzaamheid, het halsstarrig vasthouden aan een
waanbeeld, de gekte die zich langzaam maar heel natuurlijk meester maakt van de
weduwnaar tillen het verhaal op een hoger plan. Dit verhaal en ook De bloemenkoopman, over een man de blijft geloven
in het feit dat hij ooit het winnende lot in de loterij zal kopen, maken de
bundel de moeite waard. Maar lees eerst, als je dat nog niet gedaan hebt, Mijn
tante Coleta, van dezelfde schrijver, bij dezelfde uitgever. Zulke boeken mogen
vaker in eigen beheer verschijnen. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten