Montmatre heeft echt bestaan, portret van een wijk.

 Guus Luijters - Montmatre heeft echt bestaan, portret van een wijk. 521 Uitgevers, 2003 - 232 blz.

Voor wie van Parijs houdt een onontbeerlijk boek. De kunstenaars die eind 19e eeuw, begin 20e eeuw de wijk Montmartre bevolkten worden levendig geschetst. Veel namen, veel straten, veel drank. Luijters roept de sfeer op van toen en vertelt het ontstaan van de verschillende cabarets als le Moulin Rouge en le Chat Noir. Mooi zijn ook de foto's om het straatbeeld van toen weer te geven. Het ging er rumoerig aan toe en ik kan me voorstellen dat menig schrijver en kunstenaar daar wilde zijn, omdat het daar gebeurde. Daar kon je groot worden, hoewel dat lang niet iedereen lukte. Zelfs Van Gogh heeft er geprobeerd zijn schilderijen onder de aandacht te brengen.
Alphonse Allais, Picasso, Aristide Bruant, het zijn namen uit een ver verleden, maar nog steeds levendig aanwezig in hun teksten en beelden.

Halverwege is een aantal teksten opgenomen van de schrijvers en dichters, in een vrije vertaling van Luijters zelf. Heel vermakelijk is het tekstje van Erik Satie over de dag van een musicus. 'Opstaan om 7 u 18; inspiratie: van 10 u 23 tot 11 u 47. Ik lunch om 11 over 12 en ga van tafel om 14 over 12.'

Achterin beschrijft Luijters een wandeling door het Montmartre van 2003, een mooi detail is dat hij als kind een jaar in de steeg naast de Moulin Rouge woonde. Dan komt Parijs wel in je bloed te zitten.