Zeewee

Marie Darrieussecq, Zeewee, Uitgeverij Vleugels, 2015

Deze novelle van de Franse schrijfster Marie Darrieussecq uit 1999 is prachtig vertaald door Mirjam de Veth. Uitgeverij Vleugels weet met haar Franse reeks steeds weer pareltjes op de Nederlandse markt te brengen. Niet alleen zijn het mooie verhalen, maar ook de uitgaves, vaak in kleine oplagen, zijn vakkundig en treffend vormgegeven.

In dit verhaal speelt de zee de hoofdrol, zij is een constante factor in het leven van een aantal mensen dat min of meer toevallig met elkaar in contact komt. Zo is er de moeder die met haar kind naar de kust trekt om aan haar leven te ontsnappen. Het is een vooropgezet plan, ze heeft geld en kan het een tijdje uitzingen. Dan is er ook haar schoonmoeder die op zoek gaat en natuurlijk laat haar man, de vader van het kind, dit ook niet zo maar gebeuren. Daarnaast wordt er een ijscoman opgevoerd die de moeder en dochter bij hun dagelijkse wandeling over de boulevard gadeslaat. En er is een surfinstructeur die een oogje heeft op de moeder.
De zee is steeds op de achtergrond aanwezig, met haar kleuren, geluid, eindeloze verte en onpeilbare dieptes. Aan de ene kant vormt ze een grens waardoor de mensen niet verder kunnen en elkaar tegen het lijf lopen, aan de andere kant is ze een vluchtweg waar niemand je kan vinden.

Le mal de mer heeft als mooie assonerende titel Zeewee gekregen. Een nieuw woord, in plaats van de letterlijke vertaling zeeziekte. Het kost even moeite om in het verhaal te komen en het is niet altijd duidelijk vanuit wie er verteld wordt, ook omdat er weinig namen genoemd worden, maar als je eenmaal meegevoerd wordt om de deining van het verhaal, is het een aangrijpend relaas over loslaten en keuzes maken.