maandag 14 september 2015

Oradour

Elvis Peeters, Oradour, Voetnoot 2012

WO II blijft een bron voor indrukwekkende verhalen. Vaak zijn die verhalen gebaseerd op een gebeurtenis, een tragische gebeurtenis. Zo ook Oradour van Peeters. Oradour-sur-Glane is een openluchtmuseum in Frankrijk. Het is een ommuurd dorpje, hoewel, dorpje is veel gezegd. Alleen de muren van de huizen staan er nog, en ook die zijn deels ingestort. De daken zijn weg, de kamers en verdiepingen in de huizen zijn weg, de ramen zijn kapot, er is niets dan straten en muren. Hier en daar staat een auto, of zijn enkele spullen van een interieur bewaard gebleven, zoals omgevallen naaimachines. Bewust, om die vreselijke dag van 10 juni 1944 in herinnering te houden. 642 mensen werden er, vlak voor het einde van de oorlog vermoord. Slechts enkelen overleefden het.
De hoofdpersoon dwaalt door de straten en ontmoet daar een vrouw. Ze komen elkaar steeds tegen, spreken nauwelijks, maar toch ontstaat er een band. Ze besluiten er de nacht door te brengen, om zonder andere bezoekers overgeleverd te zijn aan de indrukwekkende stilte van de totale leegte. Een zielloos, dakloos dorp. Waarom de vrouw daar is, weet de ik niet. Hij hoeft het ook niet te weten.

Peeters schreef en prachtig miniatuurtje over een tragische gebeurtenis die niet vergeten mag worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten