Marcu Biancarelli - Corsicaanse rapsodie, Zirimiri press,
2014.
Niet eerder las ik iets van een Corsicaan en ik moet zeggen dat deze rapsodie heel goed bevallen is. Vertaald uit het Frans en die vertaling komt weer uit het Coriscaans.
Een licht misantropische boekhandelaar, Marcantonu genaamd,
heeft zich teruggetrokken in de bergen. In de winter houdt hij zijn boekwinkel
in de stad beneden open, in de zomer juist niet. Hij heeft een grote afkeer van
toeristen, consumentisme en politiek gekonkel, het liefst trekt hij op met de
paar vrienden die hij heeft. Ze gaan jagen - hoewel Marcantonu wars is van
doden - vissen en drinken een biertje in hun stamcafé beneden aan de berg. Discussies
over het leven, over wat waardevol is en wat niet worden afgewisseld met
prachtige natuurbeschrijvingen. En dan is er nog een tweede verhaallijn, een
stuk tragischer en ontluisterender, over een nietsontziend crimineel duo dat de
ene na de andere misdaad begaat.
Tijdens het lezen wacht je op het moment dat beide verhaallijnen bij elkaar
komen en tegelijkertijd hoop je dat de eenzaamheid die Marcantonu nastreeft hem uiteindelijk
niet ten onder brengt. Een spannend en indringend verhaal dat je tot nadenken
aanzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten