Paul Valéry, Tien charmes, Uitgeverij Vleugels, 2016.

De verleider
Bochten, kronkelingen
Leugenaarsgeheim.
Kan er zoeter dwingen
Dat dit dralen zijn?
(...)
Een treffend beeld in soepel ritme van een verleider die in de rest van het gedicht vanuit zichzelf schrijft en aangeeft hoe gemeen hij is.
Bij het vertalen van poëzie ontstaat in veel gevallen een nieuw gedicht. Zo is de klank van woorden bij Valéry nauw verweven met de beelden en hoewel vertaler Paul Claes aangeeft dat het lastig is dat altijd consequent na te volgen, is het hem goed gelukt dicht bij de cadans en klanken van Valéry te blijven.
Claes geeft aan dat het niet om een strijd gaat de poëzie in vertaling te evenaren, maar om een spel. Hij is er meer dan vijftig jaar geleden mee begonnen en de bundel bevat dan ook een onvoltooid streven naar de volmaakte versie.
Zoals de andere publicaties
van uitgeverij Vleugels is dit een charmant kleinood in het tumultueuze
geweld van de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten