Boris Vian, Het schuim de dagen, Parijs 1963,
Nederlandse vertaling bij De Arbeiders Pers, 1967.
'Colin was bijna klaar; hij was uit het bad gestapt en had
een ruime bouclé handdoek om zich heen geslagen, die alleen zijn benen en zijn
bovenlijf bloot liet'.
Rijke jongelui genieten van het leven, Duke Ellington klinkt
op de achtergrond, een butler componeert de meest fantastische gerechten. Er
wordt getrouwd en gefeest, het leven lijkt mooi en vooral absurd. De grote
Jean-Sol Partre wordt geadoreerd, maar daarna gaat het langzaam mis. Boeken van deze
Partre verzamelen leidt tot brandstichting en zelfs moord. Het belangeloos doen
waar je zin in hebt leidt tot de ondergang. Dan raakt het geld op, groeien er
waterlelies in je longen en komt de muis met lange zwarte snorharen noodlottig
aan haar einde.
Een vermakelijk boek dat oplettendheid vereist om de absurde
en verdraaide werkelijkheid te kunnen blijven volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten