Ik ben niet de enige die alleen is

Jean-Louise Fournier - Ik ben niet de enige die alleen is. Uitgeverij De Geus, 2021

Jean-Louise Fournier (1938) blikt in deze roman terug op zijn leven en staat stil bij het alleen zijn. Op luchtige toon laat hij zien dat het hem zwaar valt niet meer gebeld of uitgenodigd te worden. Claire, een vrouw van het gemeentehuis, is de enige die langskomt, maar dat is haar werk, ze moet eenzame ouderen bezoeken. Ze gaan samen naar musea en hij is blij met haar aandacht maar vindt het ook tragisch dat hij alleen op die manier aanspraak heeft.

De hoofdstukken bestaan uit korte observaties, gebeurtenissen, overdenkingen en herinneringen aan zijn vrouw of aan toen hij kind was (en ook al eenzaamheid kende).

'Die 23e januari 2019, internationale dag van de eenzaamheid, besefte in dat ik niet alleen op de wereld was. Een feestelijke avond die hoofdzakelijk bestond uit monologen en sonates voor solo-instrumenten besloot het evenement.'

Op een grappige maar evenzeer indringende wijze snijdt Fournier een groot maatschappelijk probleem aan: eenzaamheid onder ouderen in een steeds snellere en individuelere wereld.