Patrick Modiano, Nachtelijke ongeval, Querido, 2014.
Soms volstaan citaten om een impressie van een boek te geven. Zeker bij de romans van Patrick Modiano.
'Ik had gelezen dat het toeval slechts een beperkt aantal ontmoetingen arrangeert. Dezelfde situaties, dezelfde gezichten keren terug, als gekleurde stukjes glas van een caleidoscoop die door gespiegelde beelden de illusie geven dat er oneindig veel combinaties zijn.'
'Ik was maar een gewone man, ik hield van geluk en van Franse tuinen. Wel had ik vaak last van sombere gedachten, maar dat was tegen mijn zin.'
'Op den duur knaagt de vergetelheid grote brokken van ons leven weg, en soms ook piepkleine tussenliggende stukjes. En door de schimmel op die oude filmrol ontstaan er sprongen in de tijd, zodat gebeurtenissen waar eigenlijk maanden tussen lagen, vlak na elkaar of zelfs tegelijkertijd lijken te hebben plaatsgevonden.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten