Boudewijn Büch, De hel,
Atlas, 1994
‘Je gaat naar de hel,’ zei Laroux Brockhaus tegen zijn
jongeren broer Winkler die naast hem in de tuin een glas limonade zat te
drinken.
Op deze manier wordt Winkler voorbereid op zijn eerste schooldag op het gymnasium. Geen al te voorspoedig vooruitzicht. Vervolgens zegt Laroux ook nog dat de echte hel misschien zelfs nog wel meevalt vergeleken met school.
Op deze manier wordt Winkler voorbereid op zijn eerste schooldag op het gymnasium. Geen al te voorspoedig vooruitzicht. Vervolgens zegt Laroux ook nog dat de echte hel misschien zelfs nog wel meevalt vergeleken met school.
Büch beschrijft hoe het de hoofdpersoon vergaat op
zijn nieuwe school, en inderdaad, het blijkt geen pretje te zijn. De leraren
zijn streng, verre van vriendelijk en bijzonder onredelijk, ook omdat hij de broer is van. Zelfs de
rector pakt hem flink aan. Maar als de vader van Winkler zich ermee gaat
bemoeien, keert het tij, en lijkt het er voor een aantal leraren niet best uit te zien.
Een mooie kijk op het schoolleven van vlak na de oorlog.
Geen aanrader voor kinderen die net naar de brugklas gaan en er toch een beetje
zenuwachtig voor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten