In een prachtige stijl beschrijft Margriet de Moor het liefdesleven van een blinde muziekcriticus. Of beter gezegd: hij, Marius van Vlooten, vertelt het zelf aan een bevriende musicoloog, die op zijn beurt de ontmoetingen met Marius in de ik-persoon vertelt. Ze treffen elkaar twee keer bij toeval op een vliegreis naar een muziekfestival. Tijdens de eerste vlucht vertelt Marius hoe hij zijn allereerste liefde verloor en zich daarna door het hoofd schoot, met zijn blindheid als gevolg.
Het lijkt erop of Marius nooit meer verliefd kan en zal worden. Die reis leidt naar Bordeaux waar de 'ik' Marius koppelt aan Suzanna Flier, een violiste, om het tegendeel te bewijzen. Dat deel van het verhaal zien we dan door de ogen van de ik-persoon.Tien jaar later ontmoeten ze elkaar weer op het vliegveld. Marius, een lange en sombere man, weet zich de ik-persoon nog goed te herinneren en vertelt hem maar wat graag hoe het verder is gegaan met hem en Suzanna. Minder voorspoedig dan gehoopt.
Margriet de Moor weet de spanning knap op te bouwen en voor onverwachte wendingen te zorgen. De motieven, zoals zicht en gehoor, muziek, vliegreizen, vertraagde vluchten, hoge ruimtes (Suzanna valt ergens uit een raam, de vliegreizen, Marius wil met Suzanna verhuizen naar een appartement op de 8e verdieping) dragen bij aan de gelaagdheid van het verhaal. Een geslaagde roman over een tijdloos thema: de liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten