Het lot van de kikker

Toon Tellegen, Het lot van de kikker, Querido, 2013.

Hoe erg is het wanneer je vindt dat je zelf iets heel goed kunt, terwijl anderen daar anders over denken? Schaadt dat je zelfbewustzijn, kun je toch vasthouden aan je eigen idee?
In korte hoofdstukken wordt het leven van een kwaakgrage kikker geschetst die erg trots is op het geluid dat hij voortbrengt. In het begin is het lastig enige sympathie te voelen voor deze zelfingenomen kikker. Hij fantaseert over concerten, een eigen kwaakkoor, een winkel waar verschillende soorten gekwaak te koop zijn. Alleen zou hij in dat laatste geval zijn minst succesvolle gekwaak willen verkopen om te voorkomen dat anderen met zijn talent de show stelen. 

De dieren hebben het er maar moeilijk mee, zo’n lieve kikker die met zijn kwaken de anderen denkt te verblijden. En juist door dat contrast wordt de kikker nog menselijker dan hij al was. Hoe vaak denken we zelf niet bij iemand ‘dat zou wel wat minder kunnen’ of  ‘ziet zij dan helemaal niet dat we daar niet op zitten te wachten?’ Maar hoe maak je dat duidelijk? En in hoeverre strookt je zelfbeeld met het beeld dat anderen van je hebben?
Dit gemis aan zelfreflectie maakt de kikker aandoenlijk. ‘Waarom begrijp je niet dat je gekwaak niet altijd gewenst is, laat staan altijd fantastisch is om aan te horen’, zou je hem willen toefluisteren. ‘Doe het eens wat minder, dan zal je meer gewaardeerd worden.’

Je begrijpt de kikker, maar ook de andere dieren. En misschien begrijp je na dit verhaal ook een beetje meer van jezelf en de mensen om je heen. Toon Tellegen weet met deze zelfingenomen kikker de lezer wederom op vermakelijke wijze een spiegel voor te houden.