Geleende levens

Bernlef, Geleende levens, Querido, 2010

Hersenschimmen blijft in mijn top tien lijstje staan, wat er ook nog mag verschijnen en wat ik ook nog zal ontdekken.  Wat ik verder van Bernlef las kwam daar niet bovenuit. Ook niet Geleende levens, wat niet wil zeggen dat het niet de moeite waard is. Zeker het eerste en het laatste verhaal zijn dat.

In De rol van zijn leven komt een bekende soapacteur op straat te staan omdat hij al te lang meedraait. De jongeren zouden afhaken bij het kijken en daarom is er voor gekozen dat hij in de serie komt de overlijden. Plotseling zonder enige aanleiding, zoals ook het bericht van de producent dat hij uit de soap wordt geschreven. Geen man over boord zou je denken, je bent beroemd, hebt een netwerk en kan zo wel weer aan de slag. Maar dat blijkt niet het geval te zijn als je jaren wordt geïdentificeerd met iemand die er dan opeens niet meer is. De man achter het personage verdwijnt net zo makkelijk.
In het derde verhaal, Eeuwige roem, bestaat een nietszeggende ambtenaar derde klasse bij de gratie van de gevallen dictator uit zijn land. Hij moet de standbeelden bewaken die nu van alle pleinen worden weggehaald en waar niemand meer in is geïnteresseerd. Hij bewaakt een leven dat voorbij is en is daar tevreden mee. Tot op een dag een gladde zakenman de beelden meeneemt en de bewaker een nieuwe toekomst belooft, een ander leven dan hij tot nu toe leidde.
Bernlef zal nog lang gelezen worden, en hopelijk ook deze bundel waarin door hem op het onuitputtelijke thema identiteit inventief en boeiend wordt gevarieerd.