Guus Luijters, In de spiegel, Nieuw Amsterdam, 2015
Deze bundel bevat treffende herinneringen van de dichter aan
zijn puberteit. Opgroeiend tussen jazz, verliefdheid, twijfels en verlangens.
Het zijn herinneringen aan school (de datum die je op het bord/ moest schrijven
als de Franse/ les begon), aan het gezin thuis, aan eerste liefdes, aan
vakanties in Carnet-Plage. De gedichten hebben een vaste vorm, steeds 15 regels
van korte zinnen die soms doorlopen, soms op zichzelf staan. De interpunctie
ontbreekt, het eerste woord van de eerste zin heeft wel een hoofdletter. Zo zou je ook de inhoud kunnen weergeven: er is een duidelijk begin van een herinnering of beeld, maar vervolgens vloeit alles in elkaar over. 's Morgens vroeg naar zee gelift/voor een lange dag met veel/gestolen drank en loom gevrij/in de schemer terug de maan/al in de lucht en de afspraak/(...).
Luijters schrijft als het ware langgerekte haiku's waarin mooie observaties worden gekoppeld aan diepzinnige gedachten. Intrigerende bundel die tevens een mooi tijdsbeeld geeft van het eind van de jaren vijftig.
